Als je een ballon oplaat vind je het misschien gezeur dat er stemmen opgaan dat te verbieden. Als je in de natuur zo’n ballon tegenkomt, snap je misschien niet waaraom mensen zoiets oplaten. We wandelen iedere week een keer mee met Sjaak en zabven zo’n ballon.
Sjaak Bruggeman: “Boeren en loonwerkers rijden af en aan met hun grote machines over het land. Terwijl de een zijn glimmende wentelploeg in de aarde zet is een perceel verderop de maispoter al bezig met het poten van maïskorrels in kaarsrechte rijen. Het gras brult de grond uit met deze temperaturen. Het droge voorjaar en daardoor vroeg verwerken van de mest geeft de doorgaans natte, maar nog steeds vochtige percelen een mooie voorsprong. Bij hogere percelen begint de droogte al door te knijpen.
Eenmaal op pad hoor ik in de verte de havik al kekkeren. Links van het pad zijn door de hoge temperatuur de rode bosmieren al erg actief. Twee torenvalkjes zitten in het dode eikje en kijk daar ligt een ballon. Ik zal ‘m op de terugweg meenemen. Kijk de roodborsttapuitjes zitten ginder in de dennentopjes. Mooie vogeltjes.
Roetsj, kijk alweer een muisje door de droge bladeren. Overal zitten muizenholletjes. Het lijkt een goed muizenjaar te worden voor onze uilen, buizerds en torenvalkjes. Een hagedisje schiet weg en daar vliegt ineens een grauwe gans uit het vergrassende heideveld! Dat was even schrikken zeg. Er liggen drie eieren in het van pijpenstrootje gemaakte nest. Zitten ze nu hier ook al te broeden. Een steeds groter aantal van de grauwe ganzen trekt niet terug naar Scandinavië maar is jaarrond bij ons.
Hier ga ik langs de oude eiken singel terug en dan volgt de volgende verrassing. Daar ligt een dode buizerd. Waarschijnlijk is het beest in een territoriumconflict door een soortgenoot omgebracht. Met zijn lange klauwnagels kan hij zijn prooi optillen, doorboren of doodknijpen. Het geknaag aan zijn beschadigde schedel is het werk geweest van een vos of das. Die willen dat nog wel eens doen bij kadavers.
Kijk daarginder is het hekje, ik ben bijna over met mijn rondje. Wel verdorie! Daar ligt alweer zo’n ballon! Dat is de tweede vandaag en zeker al wel mijn vijftigste in vijfentwintig jaren inventarisatie. In alle soorten en maten heb ik ze al meegenomen naar onze plastic kliko. Wat is dat toch altijd? Het idee van domme volwassenen!!! die kinderen het slechte voorbeeld geven. Al die ballonnen, ja ook die biologisch afbreekbare, worden van zwerfafval vervolgens fragmenterende stukjes en wat ooit begon als een mooi feestje, eindigt als één groot natuur- en dierenprobleem. Bah!!!”
