Sjaak Bruggeman neemt ons iedere week een kdeer mee op een van zijn wandeltochten. Als je met een deskundige op pad gaat, geniet je veel meer van de natuur, vandaar dat we iedere keer graag meewandelen. Dit keer op de eerste lentedag bij het Zwolse Oldeneel. Daar is op de dijk altijd wat te doen.
“De lente is begonnen en de Keukenhof in Lisse is vanaf nu open. Er zijn vele wegen die ernaartoe leiden. Volg de hyacinten maar die her en der in de wegbermen staan. Ook her en der zijn gele weilanden te zien. Dit worden de maispercelen voor komend seizoen. Gelukkig streeft de agrarische sector ernaar om in 2030 gifvrij te werken. Een stip op de horizon, maar toch…
Hier bij Harculo stap ik de dijk op. Het slopen van de IJsselcentrale gaat onverminderd door. De rookpluimen komen van de vuurspuwende snijbranders die het staal in behapbare brokken verdeelt. Zo hey, wat is het IJsselwater gestegen zeg! De afrasteringspaaltjes staan er al onder. Schippers varen af en aan, aalscholvers vliegen naar links en vier eksters ruziën in de uitlopende meidoornhaag.
En wat gebeurt daar in de verte dan? Een vrouw schreeuwt moord en brand. Haar hond moet ‘hier’ komen. Het enthousiaste beest loop haar neus achterna en volgt iets drijvends in de IJssel. Zou het een otter zijn? Die komen hier toch voor? Het gaat hard stroomafwaarts. De afstand tussen bazin en hond word steeds groter. Nog even dan is ie voorbij Kampen, of afgeslagen langs het nieuw geopende Reevediep. Snel komen ze dichterbij en ga ik naar de waterkant. “Kom maar, blijf, goed zo! Braaf !” Dat is voor mij alles om de hond bij me te houden. En jammer, het was geen otter, het zou wat zijn. Domme hond. Terwijl het stuk hout uit zicht verdwijnt draag ik het beest over aan zijn bazin. Tja, ‘hier’ komen moet altijd één groot feest zijn. Althans voor de hond!
Zo ik kan weer verder en geniet van wel een paar honderd foeragerende grutto’s in de drassige uiterwaard. Er zitten zelfs een paar rosse grutto’s tussen. Een tegemoetkomende oppas oma heeft vorige week hier een zeearend gespot. Het onderuitgezakte kind in de buggy vind het maar niks en droomt snel weer verder over betere tijden.
Kijk, het voetveer tussen Oldeneel en Hattem is uit de vaart. En zie, een ooievaar steelt een fossen stromest uit de mestvaalt om haar nest op te tuigen. En kijk daar eens, binnendijks! Een viertal reeën en een bok! Mooi man! Op de dijk is altijd wat te doen!”
