Sjaak Bruggeman is een natuurkenner. Als je met hem op pad gaat zie je veel meer. Daarom gaan we iedere week een keer met hem mee. Deze week vooral langs de bosrand.
Sjaak Bruggeman: “Woensdag, de warmste dag van de week. Ik maak gebruik van mijn hitteplan. In het protocol staat dat naast het meedragen van een verrekijker en camera ook het opzoeken van schaduw en het vermijden inspanning dan een vereiste is.
Aan deze bosrand ga ik zitten. Ik zet m’n hakken stevig in het talud en bekijk mijn panorama eens. Links staat een boerderij, voor me twee graspercelen en daarachter mais, rechts een houtwal met daarachter bloeiende heide waar ook het gebied achter mij deel van uitmaakt.
Op de heide verdwijnen vier amazones te paard in de verte. Een achterblijvende Schotse Hooglander zoek de kudde op. Op het land zitten aan weerszijden van de drinkbak twee juveniele buizerds op een paal. Ze zouden tureluurs worden van al die laagvliegende zwaluwen. Dan komt een havik met vliegende vaart uit de bosrand. Binnen vijf minuten doet hij, ’t is een onervaren juveniel mannetje, driemaal een poging om zo’n snelle en wendbare vlieger in de vlucht te pakken. Tja, dat lukt natuurlijk nooit hé.
En daarginder bij de heide is ook beweging. Een reegeit met twee grote kalveren probeert uit de buurt te blijven van een reebok. Nou nou, een copulatie, het gaat ervan daar tussen het kreupelhout. En wat is dat dan? Pal naast me kruipt een hagedisje. Het is een jonkie. Pasgeboren hagedissen hebben een lichaamslengte van 2 cm en een staartlengte van 2-3 cm. Deze is 4 cm lang, maar het kleintje mist wel 3 cm van de staart. Waarschijnlijk is ie ontsnapt aan de snavel van een buizerd, torenvalk of kraai.
Kijk, links komen, één voor één, de koeien uit de melkstal. Zij mogen buiten overnachten. Oh! wacht, kijk daar, een vos! Vanuit de mais begint ie zijn strooptocht over het nog korte gras. Met katachtige sprongen probeert ie zijn prooien te bemachtigen. Het is een oude moervos. De tweejaarlijkse verharing van kop tot teen is bijna voltooid. En daar gaat ie, onder het prikkeldraad door, verdwijnend in de paarse heide.
Kom, ik moet gaan, het word donker. De beide buizerds gaan en vleermuizen komen eraan. Het hitteplan, niks mis mee.
