Als je de waarnemingen van Sjaak Bruggeman leest, besef je dat hij veel meer in de natuur ziet dan iemand met leken-ogen. Daarom wandelen we iedere week een keer met hem mee.
“Lekker wandelweer vandaag. Het meisje heeft het rondje joggen er al op zitten en fietst weer vrolijk richting dorp. Een haas komt me tegemoet en maakt dat ie wegkomt. En daar ligt zomaar een hoornaar. Dat is de eerste die ik zie dit jaar, maar wel een dooie. Met bijna 35 mm tussen de schuifmaat is het een koningin, maar hoe is die nu aan zijn einde gekomen? Het is voorjaar en koninginnen zijn op zoek naar een nestplaats in boomholten of andere donkere, droge plekken. Is de koningin hierbij in de klauwen van één van de hier aanwezige boomvalkjes terecht gekomen? Tja, geen idee.
Ik zal eens even bij de rietplas gaan kijken. En daar hoor ik de koekoek niet alleen maar zie hem ook. Kijk hem zitten daar in de hoge populier. En maar roepen. Die heeft duidelijk het hoogste woord. En zie, een libelle maakt een zweefduik op het water. Ja, dat had je niet moeten doen. Opstijgen gaat niet meer. En wat is dat dan? Daar zitten wel vijftig visjes op een klomp kikkerdril. Het is toch niet te filmen. Wat bijzonder is dat! Larven, kikkervisjes of volgroeide kikkers zijn een heerlijke hap voor veel vissen en vogels.
Zo, het is nog een klein stukje over de heide naar de fiets. Och kijk een zenuwachtige witte kwikstaart. Waar zit jouw nestje? Oh, kijk daar tussen die gestapelde dennen. Zes eitjes. Mooi! En kijk eens op die verzamelhoop met grove dennetjes. Daar is het paartje roodborsttapuiten bezig met het voeren van de jonkies. Ze vliegen af en aan met wormen, spinnen, kleine hagedissen en vlinders. Twee weken, broeden, twee weken voeren en de kuikens zijn vliegvlug. Het is toch niet te geloven…”
