Kijk eens beter om je heen, dan zie je zo veel meer! #hoedan? Nou, neem een fototoestel mee, dat dwingt je haast anders te kijken. Diny Heidenrijk neemt ons eens in de week mee op pad, we kijken mee door haar lens.
“Het is fietsweer: 18 graden, zonnig, zwakke tot matige wind, kracht 3. Langs het Overijssels kanaal naar Lemelerveld. Je kijkt je ogen uit: er is binnen korte tijd zoveel bloesem te zien. De sleedoorn is al weer bijna uitgebloeid maar de krent en de wilde kers pronken volop met hun witte bloemenkruinen.
In Lemelerveld slaan we linksaf en vervolgen onze weg langs het water. De oevers van het kanaal zijn bezaaid met de gele sterretjes van het speenkruid en kijk er staan ook al pollen gele dotters in bloei. In de bermen verschijnen de madeliefjes en de pinksterbloemen schieten de grond uit. We zien en horen nog geen karekieten in het riet, nog te vroeg in het seizoen. Wel slaan we een gevecht gade tussen 3 buizerds in de lucht. Na een hele poos geeft eentje het blijkbaar op want de andere twee vliegen samen de tegenovergestelde kant op.
We fietsen onder de N35 door en via Laag Zuthem en Windesheim rijden we bij Herxen de IJsseldijk op. Het blijft een mooi gezicht die rivier en zijn uiterwaarden met gedeeltes waar nog water staat. En daar horen we ze (“utto utto”): de grutto’s! Er zijn nog meer watervogels in die plassen: soorten meeuwen,scholeksters, kieviten, tureluurtjes en die grutto’s, reigers, eenden en ganzen. We gaan zitten in het gras om dat eens rustig te bekijken. Prachtig zoals die reiger daar loopt te waden in het ondiepe water. Zo nu en dan zwelt het gakkend en krijsend geluid aan en stijgt er een zwerm vogels op om een eindje verder weer neer te strijken.
Enkele jaren geleden kwamen we op een wat noordelijker tocht langs de IJssel in een vogelobservatie hut Nico de Haan (ook bekend van de tv serie ‘de baardmannetjes’) tegen. Hij was daar met cameraman om een documentaire te maken over de IJssel. “De IJssel is de mooiste rivier van Nederland” zei hij toen. En we geven hem volmondig gelijk!
Na enige tijd verlaten we bij Wijhe de rivier en koersen via binnenweggetjes terug naar Raalte.”