Niet ver buiten Raalte ligt een prachtig uniek stukje natuurgebied: het Boetelerveld. Het is een terrein met natte en vochtige heide waarin bijzondere planten en dieren voorkomen. Hier gaat Diny Heidenrijk geregeld een rondje lopen. En dan neemt ze altijd haar fototoestel mee. Omdat je dan vanzelf veel meer ziet. En wandelen iedere week een keer mee.
Diny Heidenrijk: “Elk jaargetijde heeft hier zo zijn eigen charme. In de lente hoor je de vogels weer fluiten en de spechten uitbundig roffelen. Als je geluk hebt spot je zelfs de zwarte specht! Er is ook een vogel telstation in dit gebied. Hier wordt door een groep vogelaars regelmatig de vogeltrek bijgehouden. De mannetjes van de heidekikkers die hier voorkomen kleuren korte tijd blauw tijdens de paartijd in het voorjaar. Dan zit je uren naast zo’n waterplas doodstil te wachten tot ze zich vertonen. Of niet, dat je dan tevergeefd met een nat pak thuis komt…
In de zomer moet mijn macrolens zeker mee want dan ga ik op ‘jacht’ naar de heideblauwtjes, hele kleine vlindertjes die je hier op hun waardplanten, de dopheide kunt vinden. Overdag zijn het adhd typjes die geen moment stilzitten. Het beste is ’s morgens vroeg wanneer de dauw hun vleugels nog vochtig maakt of in de vooravond wanneer ze weer tot rust komen. Soms schroef ik zelfs nog wat tussenringen op mijn macrolens om de ieniemini kleine zonnedauw, een vleesetend plantje te fotograferen. Zo ontdekte ik op zo’n vlindertocht ook een aparte rups daar in het veld: de heideringelrups. En in een van de poelen een keer een zwemmende ringslang. Op mijn verlanglijstje staat nog de kamsalamander. Tegen het eind van de zomer gaat de zeldzame blauwe klokjesgentiaan bloeien.
In de herfst is het ‘t allermooist wanneer je op een ochtend in de mist naar het Boetelerveld gaat. Ontelbaar veel spinnenwebben zijn dan zichtbaar en hangen tussen de pollen pijpenstrootjes. Als de zon doorbreekt lijken al die waterdruppels wel diamantjes, zo mooi!
In de winter straalt het bevroren en soms sneeuwwitte landschap een serene rust uit. Kom je dan de schotse Hooglanders tegen die hier lopen dan zie je hun adem dampen in de tintelende koude lucht. Het is een beschermd gebied en dat is dus niet verwonderlijk! “
