In het boek ‘De Vecht(e) is één rivier’ maakt Albert Corporaal zich sterkt voor een veel natuurlijker manier van water afvoeren via het netwerk van rivieren, kanalen, weteringen en sloten. “Het is hoog tijd dat we water langer vast houden in het land, anders gaan we erg veel last van die droogte krijgen. Wat dat betreft ben ik wel blij met een derde extreem droge zomer op rij, dan zet mijn argumenten kracht bij.”
Emeritus ecoloog Albert Corporaal deed zijn hele werkzame leven wetenschappelijk onderzoek naar het gebruik van natuurlijke bronnen, specifiek op gebied van water. “We hebben er in het verleden veel werk van gemaakt het water snel af te voeren om re voorkomen dat ons land blank stond. Maar het klimaat is veranderd. Meer water in de winter, minder in de zomer. Dus moeten we ons aanpassen. Ben je de beste in afvoeren, moet je ineens leren water vast te houden…”
In ‘De Vecht(e) is één rivier’ legt Corporaal haarfijn uit hoe dat dan moet. Maar hij neemt de lezer – vermoedelijk toch vooral beleidsmakers – eerst mee in ‘hoe het zo gekomen is’. Hoe de Vecht als rivier ontstond, wat de (verschillende) belangen van de rivier zijn voor de plekken waar hij doorheen stroomt, hoe de rivier voor overstromingen zorgde en om die reden uiteindelijk een soort van rechte lijn werd om snel afvoeren te garanderen. Maar ook hoe het klimaat er nu voor zorgt dat het in de zomer te droog is en dat je dus liever water wil vasthouden.
“Het moet echt! Anders gaan we enorme last van de droogte krijgen. Ingewikkeld, want door water vast te houden zullen we ook moeten accepteren dat het hier en daar af en toe onder water komt te staan.” Hoe dat water vast te houden?: “Door al in de bovenloop, in de haarvaten van rivier, water vast te houden en dat er nevengeulen en overstromingsgebieden komen. De spongiteit van het landschap noem ik dat. Hoe dieper je in de haarvaten komt hoe meer winst je behaalt. Ik schrik dan ook wel een beetje als ik lees dat het waterschap vervroegd sloten uitmaait om de afvoer te bevorderen. Dat dus juist niet. Begroeiing vertraagt de afvoer, dát moeten we willen. Die beplanting heeft vaak ook een reinigende werking op het water. Insecten en andere dieren zijn er maar wat blij mee.”
‘De Vecht(e) is één rivier’ waarin hij niet alleen zijn kennis optekende, maar ook een stevig pleidooi houdt voor één integrale benadering. “Meerdere waterschappen, gemeentes, provincies en zelfs landen (ook Duitsland) hebben er iets over te zeggen. Het wordt natuurlijk niks als iedereen wat anders doet,” zegt Corporaal.
Haast maken
“Eigenlijk moeten we morgen aan de slag met die veranderingen. Het is soms tenenkrommend te zien hoe langzaam dat allemaal gaat. Er zijn zo veel partijen die meepraten, zoveel mensen die nog op die ouderwetse manier denken. Ik kan me de bezwaren ook wel voorstellen. Als ik zeg dat je geen druppel meer moet afvoeren, en wel vanaf nu, dan hoor je de boerenbelangen direct al: te veel water is overlast. Maar ik geef je op een briefje dat af en toe te veel water minder ernstig is dan vaak te weinig water. Gelukkig zijn er steeds meer bestuurders dat ook inzien.”
‘De Vecht(e) is één rivier’ is a 7,50 euro + verzendkosten te koop via een mail naar loiria2017@outlook.com
