We wandelen deze week met Sjaak Bruggeman langs de tichelgaten van de IJssel zo een beetje in de buurt van Zwolle en Windesheim. Het is nog vroeg. Dat heb je met natuurliefhebbers. Die vinden het ’s morgens altijd een stuk mooier, mystieker vermoedelijk. Maar dat vroege uur drukt Sjaak de pet niet!
Door Sjaak Bruggeman
Zo, hier zet ik de auto neer en dan maar linksom. Eerst maar buitendijks over het laarzenpad. Het is nog ietwat mistig. Grote groepen ganzen stijgen op om aan de overkant van de IJssel te foerageren. Groepjes vinken komen over en ook kramsvogels, koperwieken en spreeuwen zijn te herkennen aan hun roep. De najaar vogeltrek is duidelijk begonnen.
Een woonboerderij in de uiterwaarden licht mooi op in de opkomende zon. Met wat jongvee in de wei en een kudde schapen aan de dijk is het een mooi plaatje. Kijk daar, een paar melkbussen op de platte wagen maakt het nostalgische plaatje compleet.
Even kijken op de Tichelgaten. Behoedzaam stap ik door de metershoge rietkraag om zicht op de plas te krijgen. Nou, die staat bijna droog. De waterlelies moeten diep buigen om te blijven drijven. Het ritme van de seizoenen en de veerkracht van de natuur maken het hier zo onvoorspelbaar mooi. Een grote zilverreiger en een blauwe reiger zijn de enige zichtbare getuigen.
Kijk, ik ben bij de gesloopte IJsselcentrale van Harculo en over de IJssel lijken enkele hulpverleningsboten te varen. Oranje reddingsboten die mensen in een noodsituatie uit een schip evacueren. En daarachter, aan de overkant ligt Hattem. Het Hanzestadje met zijn roemrijke geschiedenis, mooi gelegen aan de oever van de IJssel en aan de rand van de Veluwe.
En nu is het mooi geweest. Hoog tijd om binnendijks weer terug te lopen…
