Anselm Grün woont in Beieren in een klooster van de Benedictijnen, waar ze een boerderij hebben om de kost te verdienen. Monniken zijn zo’n beetje de rechtstreeks rentmeesters van de aarde als ze boerenkant opgaan, dus werd deze boerderij gekoppeld aan zingeving en spiritualiteit.
Dat het bedrijf CO2-neutraal is, is dan ongeveer wel het minste dat je er van verwacht. Anselm Grün dacht mee naar de richting die het bedrijf op moest en zette het gedachtegoed van De Heer in. Hij ziet de boer als schepper van gezondheid, als bouwer en herder.
Ton Duffhues en Hein Pieper plaatsen de bevindingen van Grün in een historische en maatschappelijke context. Zij tonen het spanningsveld tussen nostalgie en realisme, tussen het ideaalbeeld van de boer en de werkelijkheid van alledag. Volgens hen staat Grün in een traditie die overal in de westerse wereld nieuw leven wordt ingeblazen: een samenleving die zich duurzaam wil ontwikkelen, met respect voor mens, dier en natuur.
Ton Duffhues is coördinator Landbouw en Samenleving bij de Zuidelijke Land- en Tuinbouworganisaties. Samen met Hein Pieper (CDA) vroeg hij Anselm Grün Boerenwijsheid te schrijven.
