We struinen vandaag met Diny Heidenrijk in de omgeving van het Lierderbroek. Hier zagen we al een paar wulpen kortgeleden en een aantal kieviten waren aan het vliegen boven de landerijen. Wat wordt het vandaag? Dat is altijd spannend als je met Diny oppad gaat, omdat ze altijd haar camera bij de hand heeft, valt je vanzelf meer op om je heen.
Door Diny Heidenrijk
Ach kijk nou toch! In een weiland lopen schapen met hun jonkies. Ik krijg meteen dat lentegevoel. Natuurlijk even afstappen en genieten van dat jonge grut. Terwijl de ooien rustig lopen te grazen, rennen en bokken hun lammetjes speels door het weiland. Ze zijn er in allerlei kleurvariaties: witte, bruin/zwarte en gevlekte. Er springen een paar van die dartelende diertjes hoog tegen elkaar op. Moet je zien hoeveel van die plastic labeltjes ze in hun oren hebben…Waar is dat nou toch goed voor? Er komen twee van die jonge gastjes al huppelend dichter bij het hek en samen bekijken ze wat ik aan het doen ben. Wie is er nu nieuwsgieriger? Hopelijk blijven ze nog even stilstaan zodat ik ze kan fotograferen. Het lukt. Maar even later schopt er een met zijn achterpootjes en hup daar dansen ze alweer weg.
Schuin tegenover staat een boom met een valkennestkast. We zien daar ook een valkje ‘bidden’ boven het weiland. Zou dat de bewoner zijn? Oh, maar kijk daar zit er nog een op een tak in die boom vlakbij de nestkast. Zo gauw we dichtbij komen is hij/zij gevlogen. Jammer geen kans om een foto te maken.
Een eindje verder beweegt er iets rechts in mijn ooghoek vlak bij de rand van een sloot. Ho, even stoppen en kijken. Ik speur de grasrand langs de sloot af en zie niets. Toch weet ik zeker dat er net wel iets was…. Na heel lang centimeter voor centimeter scannen zie ik inderdaad wat het is: tussen de graspollen ligt een haas doodstil er niet te zijn! Wanneer ik mijn fototoestel pak en weer kijk kost het me opnieuw moeite om hem te vinden. Het dier gaat echt helemaal op in zijn omgeving, wat een camouflage truc. Als ik ga lopen komt hij opeens overeind en sprint zigzaggend verder het weiland in.
We fietsen weer door en krijgen opeens een vleug van ‘airwick strontspray’ in de neus maar dat is dus ook lente!
