Diny Heidenrijk gaat geregeld met haar fototoestel op pad. Alleen al vanwege die camera ziet ze veel meer onderweg dan een gemiddelde passant. Eens in de week neemt ze ons mee. Met een mooi verhaal. En met mooie foto’s. Van de lindeboom aan de Lindertesweg tussen Raalte naar Lemelerveld bijvoorbeeld.
Diny Heidenrijk: “In oktober 2011 las ik in de krant dat de karakteristieke lindeboom in het weiland aan de Lindertseweg geknot was door een boomchirurg. Toen heb ik me voorgenomen om vanaf dat moment elke maand een foto te maken totdat de boom opnieuw gesnoeid zou worden.
In de laatste week van elke maand nam ik vanaf hetzelfde paaltje langs de weg een foto. In het begin dacht ik soms dat er niet veel verschil was met de maand ervoor. Maar wanneer ik de groeiende serie op de computer bekeek veranderde er wel degelijk wat: de ene keer liepen er paarden, dan weer koeien, was de maïs omhoog geschoten en zag je geen schuur meer in de verte, of stond het weiland opeens vol paardenbloemen.
Ik dacht vooraf dat het elk jaar wel zo’n beetje een zelfde serie zou opleveren, dat alleen de boom zou groeien. Maar niets minder was waar: de ene keer lag er in januari sneeuw maar het jaar erop niet. Ook verschilde het per jaar erg wanneer de boom zijn blad liet vallen: soms was hij in oktober al kaal, in een ander jaar zat hij dan nog volop in het blad. Hetzelfde in het voorjaar: in april kon hij al helemaal in het blad zitten een volgend jaar was er nog geen groen te zien. Mist, regen, sneeuw, zon, wind, het kwam allemaal voorbij. De kruin van de boom groeide in de jaren gestaag weer uit.
Halverwege het vijfde jaar begon ik me wat zorgen te maken want de boom begon bijna uit mijn ‘fotokader’ te groeien. Hij had nu weer zo’n omvang dat de takken zelfs de grond raakten en in de laatste herfststorm was er een dikke tak afgescheurd en hing langs de stam.
Toen gebeurde het: na 78 maanden was de onderste helft van de kruin eraf gesnoeid en leek de boom wel op een reuzen parasol. Ik was klaar!”